- insolitus
- insolitus, a, um
[st2]1 [-] inaccoutumé à, qui n'a pas l'habitude de.
[st2]2 [-] insolite, étrange, inouï, nouveau, rare.
- insolitum est ut : il est sans exemple que.
- insolitum est + prop. inf. : il est sans exemple que, il est extraordinaire que.
* * *insolitus, a, um [st2]1 [-] inaccoutumé à, qui n'a pas l'habitude de. [st2]2 [-] insolite, étrange, inouï, nouveau, rare. - insolitum est ut : il est sans exemple que. - insolitum est + prop. inf. : il est sans exemple que, il est extraordinaire que.* * *Insolitus, pen. corr. Adiectiuum. Virgil. Qui n'est point accoustumé, Non accoustumé, Inaccoustumé.\Rem insolitam apportare auribus. Lucret. Chose nouvelle.\Insolita ratio dicendi. Cic. Non accoustumee ne usitee.\Insolita victoria. Cicero. Qu'on n'a point accoustumé de veoir ne d'ouir.\Insolitus ad laborem exercitus. Caesar. Qui n'est point accoustumé au travail.
Dictionarium latinogallicum. 1552.